مهار متقابل (استرات)

در این روش ابتدا در دو طرف گود، در فواصلی معین از یکدیگر چاهک هایی حفر می شود. طول این چاهک ها برابر با عمق گود به اضافه مقداری اضافه تر به میزان ۰,۲۵ تا ۰.۳۵ برابر عمق گود است. این عمق اضافه به منظور تامین گیرداری انتهای تحتانی پروفیلهایی است که در چاهک قرارداده می شوند. سپس در درون این چاهک ها پروفیل های فولادی H یاI ، مطابق با محاسبات و نقشه های اجرایی، قرار داده می شود. طول این پروفیل ها معمولا به گونه ای در نظر گرفته می شود که انتهای فوقانی آنها تا حدی بالاتر از تراز بالایی گود قرار گیرند. آنگاه قسمت فوقانی هر دو پروفیل قائم متقابل مزبور به کمک تیرها یا خرپاهایی به یکدیگر متصل می گردد. این کار موجب می شود که هر دو پروفیل قائم متقابل، به پایداری یکدیگر کمک کنند. پس از آن عملیات گودبرداری به تدریج انجام می گردد.